Rruga e Muslimanit Faqe Islame
Edh Dharijat (mekase) 60 ajete
Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit!
- Për erërat, që ngrejnë grimcat dhe i shpërndajnë,
- për retë e ngarkuara rëndë,
- për lundruesit, që lëvizin lehtë,
- për engjëjt, që zbatojnë urdhrat!
- S’ka dyshim se ajo që u premtohet është e vërtetë e sigurt.
- S’ka dyshim se gjykimi dhe shpërblimi me drejtësi do të ndodhin!
- Për qiellin plot hulli!
- Ju vërtet jeni zhytur në gjithfarë mendimesh kontradiktore.
- Nga ai largohen ata që shpërfillin të vërtetën.
- Mallkuar qofshin gënjeshtarët,
- ata të cilët janë të zhytur në humbje dhe të çoroditur!
- Ata pyesin: “Kur është Dita e Gjykimit?”
- Ajo është dita kur ata do të digjen në zjarr!
- “Shijojeni dënimin tuaj! Ky është ai që e kërkonit t’ju shpejtohej!”
- Vërtet, të devotshmit janë mes kopshteve e burimeve.
- Ata marrin atë që u jep Zoti i tyre. Në fakt, ata ishin vepërmirë edhe më parë.
- Ata flinin pak natën,
- ndërsa në agim, ata kërkonin falje.
- Në pasurinë e tyre kishin përcaktuar pjesë për lypësit dhe për nevojtarët.
- Në Tokë ka shenja për ata që besojnë me bindje,
- por edhe në vetet tuaja! A nuk i shihni, vallë?
- Në qiell është furnizimi juaj dhe ato që ju premtohen.
- Për Zotin e qiellit e të Tokës, kjo është një e vërtetë, ashtu siç është e vërtetë që ju flisni!
- A e ke dëgjuar ngjarjen me mysafirët e nderuar të Ibrahimit?
- Ata hynë tek ai dhe thanë: “Selami qoftë me ty!” Ai tha: “Selami qoftë gjithnjë me ju, o njerëz të panjohur!”
- Pa u vënë re, ai shkoi te familja e vet, duke sjellë më pas një viç të majmë.
- Pasi ua vuri përpara, u tha: “A nuk po hani tani?!”
- Ai u druajt prej tyre, por ata i thanë: “Mos ki frikë!”. Më pas, ata i dhanë sihariqin për një djalë të ditur.
- Gruaja e tij klithi dhe, duke i rënë fytyrës së vet, tha: “Unë jam e moshuar, që nuk mund të lind!”
- Ata i thanë: “Kështu ka thënë Zoti yt, i Cili është i Urti e i Gjithëdijshmi”.
- Ai i pyeti: “Cili është misioni juaj, o të dërguar?”
- Ata thanë: “Ne jemi të dërguar për një popull të padrejtë,
- që të hedhim gurë prej balte të pjekur mbi ta,
- të shënuar nga Zoti yt, për secilin nga ata që kishte kaluar kufijtë.”
- Ne i larguam të gjithë besimtarët që ishin në atë vend,
- ndonëse aty gjetëm veçse një shtëpi besimtarësh.
- Ne kemi lënë aty shenja për ata që ia kanë frikën dënimit të dhimbshëm.
- Edhe me Musain, kur Ne e dërguam te Faraoni me fakte të qarta.
- Por ai, me parinë e vet, ia ktheu shpinën dhe tha: “Është magjistar ose i çmendur!”
- Prandaj Ne e ndëshkuam atë dhe ushtrinë e tij, duke e hedhur në det. Ai e meritoi këtë!
- Edhe me Adin, kur Ne lëshuam kundër tyre furtunën shkatërrimtare,
- e cila nuk la gjë pa e shndërruar në mbeturinë.
- Edhe me Themudin, kur atyre iu tha: “Kënaquni edhe për pak kohë!”
- Por ata nga kryelartësia, nuk e respektuan urdhrin e Zotit të tyre, prandaj i kapi rrufeja me shkreptimën e saj, ndërkohë që ata ishin duke e parë.
- Por nuk mundën as të ngrihen e as të kundërvihen.
- Edhe me popullin e Nuhut, që ishte më parë. Vërtet, ai ishte një popull i prishur.
- Ne e ngritëm qiellin me fuqinë Tonë dhe Ne e zgjerojmë atë.
- Edhe Tokën e kemi shtruar. Sa shtrues të mirë që jemi Ne!
- Çdo gjë e kemi bërë në çift, që ju të përkujtoni.
- Atëherë, nxitoni për tek Allahu! Unë vij tek ju si paralajmërues i qartë prej Tij.
- Mos adhuroni veç Allahut ndonjë zot tjetër! Unë vij tek ju si paralajmërues i qartë prej Tij.
- Po kështu, edhe ata që ishin më parë, sa herë që u shkonte ndonjë profet, thoshin: “Është magjistar ose i çmendur!”
- A mos kishin mësuar njëri-tjetrin kështu? Jo, por ata ishin njerëz të degjeneruar.
- Atëherë, distancohu prej tyre, pasi t’i nuk fajësohesh për ta!
- Por t’i përkujto, sepse përkujtimi u bën dobi besimtarëve!
- Unë nuk i krijova xhindët dhe njerëzit për gjë tjetër, por veç që të më adhurojnë.
- Unë nuk kërkoj prej tyre ndonjë furnizim e as kërkoj që të më ushqejnë.
- Allahu, Ai është Furnizuesi i madh e Fuqiploti.
- Sigurisht, ata që bëjnë padrejtësi meritojnë të njëjtin lloj dënimi si sivëllezërit e tyre, prandaj të mos e kërkojnë shpejtimin e tij!
- Të mjerët ata që nuk e besojnë ditën që u është premtuar!